Έχετε ποτέ αναρωτηθεί ποια θα ήταν η εκάστοτε αίσθηση εάν.. (ωπ, κάτσε, ας το απλοποιήσω). Οι κωφοί/βαρήκοοι καθώς παρακολουθούν anime θα μπορούσαν να αισθανθούν ότι ταυτίζονται, συμπονούν κι κατανοούν σε βάθος (με διαφορετικό τρόπο βέβαια) μια βιωματική εμπειρία ενός χαρακτήρα ή τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην ιστορία;
ΆΝΕΤΑ. ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΑΡΑΓΕ; ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ “ΜΑ ΚΑΛΑ ΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;” ΟΜΩΣ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΕΔΩ ΚΙ ΤΟ ΛΕΩ ΠΟΛΥ ΗΡΕΜΑ.
Παραδείγματος χάριν, οι weeb ταυτίζονται με κάποιον χαρακτήρα σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Ντύσιμο, προσωπικότητα, καθημερινές συνήθειες κ.ο.κ.
Oι κωφοί/βαρήκοοι όμως με τι ταυτίζονται περισσότερο στα anime;
Γι αυτό είμαστε εδώ, για να παρουσιάσω ορισμένα παραδείγματα από τρείς (3) κωφούς συνεντευξιαζόμενους, με τους οποίους κανόνισα συνάντηση κι μου έδωσαν τα φώτα τους!
Πάρτε κανένα σνακ στα χέρια σας ή κάτι να πιείτε κι ξεκινήστε την ανάγνωση με την ησυχία σας!
Rafaela Momsen : Στο anime, έχεις ταυτιστεί με κάποιον ή με κάποιο σκηνικό που να σου θύμισε ένα δικό σου βίωμα; Δηλαδή, κάτι που περνάει ένας χαρακτήρας , μπορεί ένα κωφό/βαρήκοο άτομο να αντιμετωπίσει κάτι αντίστοιχο;
Eυγενία Γαλανή : Με τον Edward και Alphonse Elric από το Fullmetal Alchemist.
Είναι λειψοί και απίστευτα δυνατοί. Έχουν σκληραγωγηθεί από τον κόσμο που δεν κατανοεί το διαφορετικό , δηλαδή τη μαγεία και τις σωματικές/ψυχικές ελλείψεις της.
Κωνσταντίνος Σαμάρας : Η γενική πορεία της ζωής των ακουόντων συνήθως είναι πιο εύκολη. Από την άλλη, για τους κωφούς/βαρηκοους δεν θα έλεγα ότι ισχύει το ίδιο, καθώς προσπαθούν πολύ πιο σκληρά για να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα από τη σειρά Naruto, o Gaara πάντοτε ήταν αρκετά δυνατός χωρίς καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια, απλά κουνούσε το δαχτυλάκι του και νικούσε τον εχθρό του.
Ο Rock Lee από την άλλη, δεν έχει κανένα ταλέντο στα ninjutsu ή στα genjutsu όπως οι υπόλοιποι. Ωστόσο με σκληρή κι καθημερινή εκπαίδευση έγινε ένας εξαιρετικός ninja αποκτώντας φυσικό ταλέντο στο “άνοιγμα” των πύλων.
Θα μπορούσα να αναλύσω περισσότερα, αλλά η λίστα είναι ατελείωτη κι θα μας πάρει όλο το βράδυ.
Ώστοσο θα προσθέσω το εξής : τα εμπόδια ξεπερνιούνται, αν το θέλεις πραγματικά κι δεν δίνεις βάση στα ‘δεν μπορείς” που σου λέει ο κόσμος.
Ανδρέας Πλεμμένος : Μια πρόταση. Attack On Titan. Πως θα τη παρομοίαζα λοιπόν με τη σημερινή μας κοινωνία;
Shiganshina→ H κοινωνία σε εκείνη τη πόλη είναι μικρή.
Titans → Οι ακουόντες που περικυκλώνουν τη κοινωνία αυτή.
Οι κάτοικοι της Shiganshina → Οι κωφοί. Εμείς η κοινότητα κωφών είμαστε εκείνη η μικρή πόλη, είμαστε δηλαδή η μικρή κοινωνία.
Η κοινότητα των κωφών έχει εκείνη τη πεποίθηση ότι ολόκληρη η κοινωνία περιβάλλεται από καλούς ανθρώπους, αλλά στη πορεία με όσα βλέπει συνειδητοποιεί ότι δεν είναι όλοι τόσο καλοί όσο φαίνονται.
Ως κωφός, αισθάνομαι ότι μας παίρνουν σημαντικές θέσεις,
π.χ. στη θεατρική παράσταση θα έπρεπε να επιλέγουν αληθινούς κωφούς ηθοποιούς αντί να επιλεγούν ακουόντες ηθοποιούς στη θέση κωφών. Ουσιαστικά αυτό φέρει ως αποτέλεσμα να προσπαθούμε ακόμη περισσότερο να βρούμε κάποια θέση εργασίας. Ακριβώς επειδή οι περισσότεροι έχουν τη πεποίθηση ότι για κωφοί, δεν μπορούμε να καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε στη δουλειά.
Όπως οι Titans διέλυσαν ξαφνικά ολόκληρη πόλη, καταπατώντας την κι οι κάτοικοι προσπαθούσαν με νύχια κι δόντια να επιβιώσουν από εκείνους.
Rafaela Momsen : Σου έχει τύχει να δεις κάποιον χαρακτήρα και να σκέφτηκες “Πω, μακάρι να ήμουν σαν κι αυτόν/ην!” ; Aν ναι, θα μπορούσες να μας το εξηγήσεις;
Eυγενία Γαλανή : Τρείς συγκεκριμένοι χαρακτήρες (Rin από Ao no Exorcist, Bakugo από Boku no hero Academy και Naruto από Naruto-Naruto Shippuden).
Αν και εξαιρετικά ισχυροί με τεράστια αποθέματα δύναμης, θεωρούνται αρκετά προβληματικοί ως προς στον τρόπο που μεγάλωσαν, τη δυσκολία προσαρμογής μιας κατάστασης ή μιας ομάδας, και προπαντός τη δυσοίωνη αντιμετώπιση που εισέπραξαν από τον περίγυρο.
Εκείνοι λοιπόν πάρα τα αρνητικά τους, κατόρθωσαν με τόσο κόπο να αλλάξουν τη κοσμοθεωρία όσων συνάντησαν στο δρόμο τους, κι ολόκληρο τον κόσμο.
Προσωπικά, είναι κάτι που εγώ η ίδια στη πραγματική ζωή δεν θα είχα την ίδια δυνατότητα να αλλάξω τον κόσμο. Επίσης, όλα όσα έχουν ορισμένοι χαρακτήρες που ίσως να μην έχω εγώ, δεν είχα κάτσει ποτέ να με συγκρίνω με εκείνους.
Ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι είμαι μεγαλωμένη σε μια οικογένεια κωφών, επομένως δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό να ζυγίσω γενικότερα τα υπέρ και τα κατά ενός χαρακτήρα με εμένα την ίδια.
Κωνσταντίνος Σαμάρας : To σκηνικό με τη Sakura όπου έκοψε τα μαλλιά της. Την είχαν κάνει τόπι στο ξύλο, άλλα εκείνη δεν τα παράτησε. Η σκηνή αυτή παρομοιάζεται με τη κοινωνία του σήμερα όπου οι άνθρωποι βρίσκουν αφορμές να μας πατάνε κάτω με το έτσι θέλω τους.
Εδώ πάλι θα φέρω ως παράδειγμα την Ino που έλεγε στη Sakura ότι είναι αδύναμη, δεν μπορεί να τα καταφέρει κτλ, άλλα αυτό έδωσε αφορμή στη Sakura να εξελιχθεί ξεπερνώντας τους πάντες σε επίπεδο δύναμης έτσι ώστε να γίνει ίση με τον Naruto και τον Sasuke.
Ανδρέας Πλεμμένος : Η σειρά Future Diary. Ο χαρακτήρας, ονόματι Mirai Nikki, έχει μια αλλόκοτη δύναμη, κι τη χρησιμοποιεί επειδή το θέλει ενώ ξέρει ότι η δύναμη αυτή ίσως βλάψει τους γύρω της. Όμως δεν την νοιάζει, διότι είναι αποφασισμένη να επικεντρώνεται στον στόχο της. Με λίγα λόγια, δεν επηρεάζεται από τα συναισθήματα των αλλωνών, καθώς η απόφαση προέρχεται από την ίδια.
Εγώ ως Ανδρέας, αισθανόμουν ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι για την ατομική μου ευτυχία , διότι η ευτυχία είναι κάτι που αφορά εμάς τους ίδιους, δεν εξαρτάται από κανέναν άλλον και δεν επηρεάζεται από καμιά εξωτερική κατάσταση, εάν δεν το επιτρέψουμε εμείς.
Η Nikki λοιπόν με βοήθησε να το καταλάβω αυτό κι να το εφαρμόσω με τον δικό μου δυνατό τρόπο.
Rafaela Momsen : Yπήρξε κάποιο σκηνικό που να σε συγκίνησε κι να σου έφερε κάποια μορφή αισιοδοξίας/ενθάρρυνσης που σου άλλαξε τη ζωή ή τον τρόπο σκέψης σου πάνω στο θέμα της κώφωσης σου;
Κωνσταντίνος Σαμάρας :
α) O L Lawliet , ή αλλιώς σκέτο L , από το Death Note. Οξυδερκής, μεθοδικός. Πάντοτε πίστευε ότι είναι ο απόλυτος. Μέχρι που συνειδητοποίησε ότι δεν είναι τέλειος. Ότι δεν μπορείς να τα ξέρεις όλα. Ότι είσαι πάνω από όλα άνθρωπος , κάνεις λάθη.
β) Ο Monkey D. Luffy (από τη σειρά One Piece) → κωφος
Θάλασσα → Οι ακουόντες.
Το πλοίο των Strawhats → Επίσης κωφο.
Ο Luffy περνάει από ακουόντες (θάλασσα) έτσι ώστε να πετύχει τον στόχο του, παρόλο που ξέρει ότι η θάλασσα είναι επικίνδυνη λόγω του φρούτου διαβόλου του, μέσα στη θάλασσα αποδυναμώνεται. Παρόλα αυτά όμως δεν τη φοβάται τη θάλασσα, συνεχίζει ακάθεκτος.
Το πλήρωμα του Luffy είναι επίσης “κωφό”, νικάνε τους πάντες στο διάβα τους.
Αυτό μας δίνει ένα μήνυμα ότι εμείς οι κωφοί πρέπει να είμαστε ενωμένοι , όχι χώρια.
Κι να ξεπερνάμε μαζί τα εμπόδια.
Ανδρέας Πλεμμένος : Prison School → πέντε (5) αγόρια πάνε κατά λάθος σε σχολείο θηλέων, μεταμφιέζονται σε κορίτσια, αλλά όταν η αλήθεια μαθαίνεται , στέλνονται στη φυλακή.
Στη φυλακή λοιπόν κάνουν ανασκόπηση για όλα τα λάθη που έκαναν, κι μέσα από αυτά προσπαθούν να βελτιωθούν ώστε την επόμενη φορά να το διαχειριστούν με τον
σωστό τρόπο.
Αυτό λοιπόν με βοήθησε να μπορώ να τα πηγαίνω καλύτερα, κάνοντας ανασκόπηση όλα τα λάθη κι να τα αποδέχομαι αντί να τιμωρούμαι. Το μέρος για ανασκόπηση για μένα είναι το σπίτι μου.
Rafaela Momsen : Τι αγαπάς στα anime και θεωρείς ότι ξεχωρίζουν τόσο; Εξήγησε το συνδυάζοντας με τη δική σου περίπτωση (της κώφωσης σου). Δηλαδή, τι είναι αυτό που αισθάνεσαι ότι σε ξεχωρίζει από τους υπολοίπους.
Ευγενία Γαλανή : Εξαρτάται από τη συγκεκριμένη περίοδο που διανύω και τη συναισθηματική μου κατάσταση εκείνη τη στιγμή. Επομένως θα αναφέρω δύο :
To My Hero Academy και το Death Parade.
Αναφερόμενη στο πρώτο, είναι απολυτά αυτονόητο πως πρόκειται για την εκρηκτική δύναμη των μαθητών (που είναι για εμάς τους θνητούς ένα άπιαστο όνειρο), τη δύναμη της φιλίας, της αποδοχής των χαρακτήρων του καθενός. Δηλαδή ζουν σε έναν αντίστροφο κόσμο, όπου το φυσιολογικό σημαίνει να έχεις υπερδυνάμεις, και το αφύσικο η θνησιμότητα.
Κι εδώ φέρνω ως παράδειγμα τη κοινότητα κόφων, όπου όλοι στην οικογένεια μου είναι κωφοί. Μια ζωή περιβάλλομαι από κωφούς, επομένως για μένα είναι κάτι απολυτά φυσιολογικό. Έτσι στο My Hero Academy,η υπερδύναμη είναι για αυτούς κάτι απολυτά φυσιολογικό.
Όσο για το δεύτερο, μας δίνει να καταλάβουμε πως η ζωή αποτελεί μέρος ενός παιχνιδιού, και ότι θα φύγουμε όπως ήρθαμε, χωρίς εκείνες τις αναμνήσεις να μας καθορίζουν.
Τώρα θα αναφέρω, στο τρίτο που για μένα προσωπικά ξεχωρίζει περισσότερο : το Death Note. Παρομοιάζει εμάς τους κωφούς. Είμαστε πάντοτε κάτι παραπάνω από αυτό που οι ακουοντες θεωρούν/πιστεύουν.
Με τα κατάλληλα “εργαλεία”, θα ήμασταν ουσιαστικά αήττητοι. Όχι ότι δεν τα έχουμε αυτά, αλλά αν τα είχαμε ΚΑΙ και αυτά, θα ήμασταν στη κορυφή του παγοβούνου.
Κωνσταντίνος Σαμάρας : Λένε ότι τα anime είναι παιδιάστικα, ενώ ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Δίνει άπειρα σημαντικά μηνύματα για τη φίλια, τον έρωτα, τα εμπόδια. Μα πιο συγκεκριμένα, τη φίλια.
Κάθε ταινία/σειρά σου δημιουργεί προβληματισμούς σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις.
Όσον αφορά τον εαυτό μας, μας μαθαίνει το amime να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα.
Όλοι είμαστε μοναδικοί.
Ανδρέας Πλεμμενος : Οι υποθέσεις από ξένες ταινίες/σειρές μοιάζουν λίγο πολύ μεταξύ τους. Το anime ανήκει όμως σε άλλη κατηγορία.
Οι Ιάπωνες λόγω δουλειάς, είναι όλη μέρα μέσα στη τσίτα κι στον ελεύθερο τους χρόνο, για να ανυψώσουν το ηθικό τους βρίσκουν διάφορους τρόπους να διασκεδάζουν.
Εμείς από την άλλη, αν και είμαστε όλη μέρα κουρασμένοι με υποχρεώσεις και τα συναφή, μόλις χαλαρώσουμε στον καναπέ, επιλέγουμε να παρακολουθούμε anime.
Γιατί ξέρουμε ότι αλλάζει αυτόματα όλη μας τη ψυχολογία.
Αυτό γιατί μπαίνουμε σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει και μας απορροφά τόσο η πλοκή όσο και η φαντασία.
Rafaela Momsen : Υπάρχει κάποια συμβουλή που δίνεις καθημερινά στον εαυτό σου; Κάτι που σε βοηθάει να τα βγάζεις πέρα στη καθημερινότητα σου.
Eυγενια Γαλανη : Να μη ξεχνάω να αγαπάω, να φροντίζω και να ακούω την Μικρή Ευγενία. Ο κόσμος πάντα θα μου υπενθυμίζει ότι είμαι ΑμεΑ, ακριβώς επειδή αυτό θέλουν. Να εστιάζω στην αναπηρία μου. Επομένως χρειάζομαι να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι πέρα από την αναπηρία μου, πρέπει να εστιάζω σε άλλα πράγματα έτσι ώστε να συντονίζομαι με τον ρυθμό των υπολοίπων.
Κωνσταντίνος Σαμάρας : Αν στοχεύεις στα όνειρα σου, θα τα εκπληρώσεις.
Μην παρατάς ποτέ τα όνειρα σου. Αυτό μας έμαθε το Naruto, One Piece, Bleach, Fairytale, Claymore, Fullmetal Alchemist.
To κοινό μήνυμα όλων των παραπάνω είναι ότι για όλα στη ζωή υπάρχει κάποιος στόχος.
Και πρέπει να φτάσεις αρκετά μακριά για να το πραγματοποιήσεις.
Ανδρέας Πλεμμενος : Όταν ένα μπαλόνι φεύγει, μη το αφήνεις. Τρέξε κι άρπαξε το.
Αυτό σημαίνει να μη παρατάς τους στόχους σου. Υπομονή κι πείσμα να υπάρχουν κι όλα θα γίνουν.
Tα παραπάνω υποδηλώνουν ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.
Ο κόσμος πάντα θα έχει κάποια άποψη, εμείς ωστόσο να εξακολουθούμε να “ακούμε” (τα εισαγωγικά λόγω αυτοσαρκασμού για εμάς τους κωφούς, χαρ χαρ) το ένστικτο μας και τις δυνατότητες που ξέρουμε ότι διαθέτουμε.
Σας το λέω εγώ που είμαι επίσης κουφάλογο (όχι, σοβαρά μιλάω, δεν αστειεύομαι ) κι έγραψα αυτό το υπέροχο άρθρο που διαβάζετε αυτή τη στιγμή.
ΝΑΙ, ΚΑΛΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ!
Ένιγουει, εάν καταφέρατε να φτάσετε έως εδώ, σας ευχαριστώ θερμά για την υπομονή σας. Καλό υπόλοιπο φθινoπώρου!
Βρείτε μας και στο Facebook!
